Totaal: 51 foto’s.
index. 23. O.A.
automaten, afsluiters, opklap Z vlies. 104. Index perslucht
kant algeheel.
1. 2.
Het was een gok die aanpak begin januari 1975. Via een lening duikmateriaal aan geschaft. Té weinig voor ook nog eens een compressor. Had geluk.
Te Holland diving stond een oudje in de verkoop. Net binnen de mogelijkheden. Dan nog maar even geen derde dubbel set. Voor de compressor geen
geschikte ruimte in de schuur achter. Dat ding maakte nogal herrie, de buurt had er last van. Gouw het Gezag aan de deur. Kon er wel in komen maar
men had mij wel even direct moeten benaderen! De oplossing lag in bouw kar voor achter auto met dan alles in. Een prima oplossing, tot zo 1978.
3. 4
5.
In 1976kwamhet tot oprichting duikclub; Ecuador. In 1978 kon tot aanschaf nieuwe compressor worden overgegaan.
Een plaats was er niet voor dus er maar een kar voor bouwen met dan ook in zo 6 buffer cilinders. Er kwam een
Oplossing en de al gevorderde kar was niet meer nodig. Maakte er dan maar dit van. Had er niets aan en verkocht in 1980.
6. 7. 8. 9.
Als mede bestuurslid ijsclub maakte ik een moeilijke schaatswinter mee in eerste twee maanden 1979.
In ’78 had ik de baan verlichting opzet volledig nieuw opgezet. Een pittige klus. Het opzetten van de
verlichting was altijd een ramp. Dat terug gebracht tot een korte en makkelijke tijd. Er is winter ’97
wat afgeschoven op de ijsbaan en dat pakte negatief uit. Besloot dit aan te pakken! Bouwen van een
gemotoriseerde ijsschuiver. Begon daar aan even voor de Paasdagen ’80. In die tijd werd ter duik reis
uitgevaren met kleine bootjes. Zware duikvondsten met moeite binnenboord. De kant op krijgen nog
lastiger. Bouwde de ijsschuiver verder uit tot hijskraantje in ’81. Er was goed zo 200 kg mee op te
hijsen. Deze hijs boom bleek gouw té licht en maakte later een stevigere. Boven aan hijs boom een
mechaniek welke in verbinding stond met lampjes in het dashboard. Elk lampje stond voor een bepaald
gewicht, het werkte. De hijs boom op een zwaar uitgevoerde draaitrommel. Vanuit de cabine kon ik
alles prima bedienen. Maar één keer omgeslagen, geen schade. In 1982 schafte de club de Ursus aan.
Deze was uitgerust met een heel goede hijs mogelijkheid. Kon de schuiver weer lichter maken.
10. 11. 12. 13.
Maakte kort na aanschaf Ursus een goede duiktrap en bevestigde hem prima zo. Eind jaren ’70 werd,
via Domeinen, een R.V.S. decompressie tank (kaal) voor vijf personen aangeschaft. Deze kwam te staan
in het vulstation. In eerste helft jaren ’80 legden enkele leden de benodigde leidingen. De benodigde
meters en afsluiters waren te verkrijgen en zij plaatste die. Ruw was de tank klaar. Maar zó mocht er
geen gebruik van gemaakt worden. De tank was verplaatst dus moest opnieuw gekeurd worden. Dat gaf
nog een hele aanpak. Nam die op mij en ook de verdere fijne afbouw. In mei ’88 liet ik de tank vol met
water lopen en kon gekeurd worden. Het bestuur (waar ik niet in zat) nam geen actie. Tot zo 18
december. Het leek te gaan winteren en gezien situatie!! Toen wel en snel was er een inspecteur van
het Stoomwezen. Kreeg een compliment. De keuring was heel snel rond! Helaas had men de tank van
binnen opgeknapt met zinkwit en dat was door de lange duur sterk beschadigd. Heb alles moeten
verwijderen. Als ik daar aan dek voel ik het weer! Van binnen nu een juiste behandeling. Bespuiten
met autolak! Gouw zat ik er zelf ook onder mee. Natuurlijk ademen via een tweede trap. Vanaf foto 20
t/m 29 van deco tank.
14. 15. 16. 17.
19. 20. 21.
Zorgde voor een goede compressor opzet zó. Waterbak en vulslangen opzet. Leden club plaatsten de buffer cilinders De tank test klaar gemaakt. Men had zinkwit binnen op gesmeerd. Kon alles
en lagedruk compressor. De cilinders zijn maar even gebruikt. af krabben en nu juist spuiten met autolak.
Wat een klus geweest!
22 23
24. 25. 26. 27.
Dit in het duin gebouwde gebouwtje diende als onderkomen. Veel werk gehad aan in orde brengen dit vooraanzicht. Het een en ander moest nog goed worden aan
In de oorlog voor bemanning geschut op het duin. Het vocht sloeg door gesloten. Een zuivere zuurstof opzet was er nog niet. Bracht dat goed voormekaar. Sloot ook de
muren. Het dak lekte en voorzien van dakleer. Na spuiten de tank weer afsluiters en meters aan.
zo goed als nieuw .
28. 29. 30.
Oud Duikmeesters Marine kwamen uit naam Marine duikbedrijf het geheel keuren. Waren heel positief
over het klaar staande. Tot een verdere goede regeling kwam het helaas niet. Later kwam het tot
een scherpere aanpak betreffende mogelijkheden tot gebruik en kwam het buiten bereik club. In
tweede helft jaren ’90 werd de tank verkocht en meen dat die nu staat op Aruba.
31. 32. 33.
In December ’89 even bij elkaar en praten over de Ursus. Dek naast stuurhuis en achter was rot en de verschansing voor flink deel ook.
Hakte knoop door en zou flink aanpakken. Had er die winter goed de tijd voor. Tot in juni doende
34. 35. 36. 37.
Samen met Freek de bovenkant goed afwerken. Het roer werd nog via kettingen bewogen en gezien
de speling was het aan het roer niet prettig toeven. Een hydraulisch geheel werd aangeschaft. Geen
moeilijke klus dat in te bouwen. Tot heden (2006) een stuk prettiger aan het roer.
38. 39. 40. 41.
Maken verschansing steunen. Af lassen bovenrand. Roer plaatsen. Dat ging wat problematisch. Na oplossen een goede plaatsing.
42. 43. 44. 45.
De twee zware lagers, onder en boven, flink in water vast vet gezet. Hille verzorgde de leidingen Renée en Freek zorgden voor een goede conservering.
onder dek en de aansluiting.
46. 47. 48. 49.
Ym Smid kwam geregeld even kijken. Maken basis hijsboompje voor rubberboot. Ton met dochter even langs. Samen met Freek even een biertje.
50. 51.
In april kon er weer gevaren worden en met opleiding even naar buiten. Laatste hand begin juni.
Boven.