|
Zaterdag 3 augustus 2019;
Nog een aardige verbetering aan reduceren op de vierliter cilinders helm 2 en drie links.
Helm 3 op 1 augustus. Stak te veel uit en drukslangen aansluitingen kon beter. Begin avond een betere opzet zo. Ook beter ogend.
Helm 2 op 2 augustus. Kon ook wat meer naar binnen toe bij betere drukslang aansluitingen. Begin avond ook deze klaar. Wat riskant laswerk aan, ging goed. Oogt flink beter zo.
------------------------------------------------------------------------------------
Zondag 28 juli 2019;
Wil alles succesvol afsluiten en dat is gelukt. Gooide zware schuif weg. Een lichtere nog ‘even’ maken.
Zat wel een aardig prijskaartje nog aan. In kort verleden enige wat lange hogedruk perioden gehad.
Kan ook vallen in januari/februari. Dan kan ie nog van pas komen. Elf Steden Tocht (mogelijk dan) met
sneeuw verwachting, inzetbaar dan.
Linker achterwiel (tubeless) langzaam leeg. Oplossen wat een omhaal.
Kan zo 10 staaldraden goed bevestigen om de wielen ter grip op ijs.
Op deze betere hijsboom was nog goed de elektrische hijs mogelijkheid te plaatsen. Had nog wat restjes liggen. ( De duiktrap staande bij).
Woensdag 24 juli het tóch nog eens proberen, de Boschplaat rond lopen. Dat in september 2016 voor het laatst gedaan, zéér veel last van voeten toen en dacht: dat was het dan!
Lang geen last meer en eens Kijken. 05.00 uur opstaan. Zo tien voor zeven beginnen aan de loop. 19.27 uur terug bij de fiets. Een bloedhete dag, dat liep niet lekker en niet meer zó!
Geen wandel conditie en dat werd merkbaar. Geen last van, door reuma aangetaste, voeten. Waarschijnlijk met dank aan een uitprobeeropzet medicatie.
Onder paraplu aangekomen (12.20 uur) eindpunt Boschplaat en uurtje pauze en hapje.
Ameland op achtergrond. Hier duin in en Stuifdijk over. Binnen langs terug. Aardig vermoeid geraakt maat toch ging het nog aardig. Nu tijd voor opdoen wandel conditie! Twee dagen nodig ter herstel.
Al het omgehaalde succesvol afgesloten. Zeker de laatste maanden ging het bepaald niet meer van harte!!
Ben geen opgever, het zal me gelukken! Aan de duiksport eigenlijk begonnen om het gedane. De duik omstandigheid
Hier bij beseffen in 1974 er dan nooit aan begonnen! Dat ik menigeen zo een mooie mogelijkheid heb gegeven dat
geeft voldoening. Het meestal slechte OW zicht bij vaak te winderig en wéér gaan naar die wrakrestanten dichtbij deed
mij niet vaak mee gaan. Toch wel eens mooie duiken gemaakt en bijdrage geleverd aan soms pittige duikklussen.
Maar nu een punt er achter. Het gemaakte op duikgebied, het goed en veilig werkzaam krijgen het doel. Er ook zelf
mee ondergaan absoluut geen prioritijd! Vanaf 1983 gedoken met eigen idee paddenstoel reduceren en enige keren met
ontwikkelde rebreath sets. Enige testduiken met de helmen. Uiteindelijk met alles succesvol. Mogelijkheden geschapen.
Rebreath duiken heeft hier geen zin gezien. Hoogst zelden wordt er naar daarvoor diep water (vanaf 30 meter) gegaan.
Helmduiken heeft hier ook geen zin. In de haven geen mogelijkheid meer en ook geen zicht. Maar ook de des interesse
in de techniek speelt mee.
Dankzij hulp van Jan Berghuis, in 2010, kon helm 3 gemaakt worden. Kreeg toen ook een RVS beugelstel ( zo 180 kg) ter ophijsen
boot. Hij had hem niet nodig. Veel dikwandig pijp aan en wat dik plaatwerk. Kon zodoende (tot in dec 2018) vele paddenstoel
reduceren maken en meer. Ook de verkregen cilinders kwamen goed van pas. Zonder die hulp het niet gered hebben!
Dat het sportduiken hier van de grond kon komen is te danken aan de unieke kans begin jaren ’80. Aanschaf Ursus en inzet
leden toen, in bijzonder Anne Ruijg. Een unieke kans toen. Zonder clubschip zou het niet lang meer geduurd hebben.
In juli 1987 besloot ik te stoppen met het sportduiken, mits het een en ander zou gaan verlopen als ‘uitgestippeld’.
Nam toen enige cruciale beslissingen. In ’89 werd duidelijk dat zo uit zou gaan komen. In winter tot in voorjaar ’90 in de gelegenheid
daardoor tot pittige aanpak Ursus. Een hele verbetering vele reizen goed tot en met 2016. Helaas was het in mei 2017 afgelopen.
Motor begaf het en niet meer te repareren maar ook nieuwe regelgeving maakte doorgaan niet mogelijk meer. Maar ook laatste
jaren niet zo veel animo meer met gaan met te langzame Ursus. Menigeen heeft een eigen snel bootje en daar mee weg. Nu enkel
zo. In van een duikclub nog wel sprake? Mee gaan met zo’n snel bootje? Nee maar!! Mocht het nog tot een clubschip gaan komen
met voldoende ruimte en makkelijk aan boord kunnen komen, kan dan eens mee gaan. Komt het er niet van, mis het duiken hier niet!
Nu echt met alles klaar en nu nooit meer zó! Effe bijkomen nu! Wie weet waar mijn aanpak nog toe kan lijden.